Pracownik Działu Paleozoologii od 2018 r.

Zainteresowania naukowe:

Interpretacja wieku i trybu życia kręgowców lądowych na podstawie ich osteohistologii.

Taksonomia wężowideł (Ophiuroidea, Echinodermata) jurajskich na podstawie izolowanych elementów szkieletowych.

Zakres działalności w Muzeum Ziemi:

Asystent Muzealny

Udział w prowadzonych przez Muzeum Ziemi pracach dydaktycznych i wystawienniczych.

Opracowywanie i porządkowanie kolekcji paleozoologicznych znajdujących się w zbiorach Muzeum Ziemi.

Ostatnie ważniejsze publikacje:

Gorzelak P., Salamon M. A., Lach R., Loba M., Ferré B. 2014: Microlens arrays in the complex visual system of Cretaceous echinoderms. Nature Communications 5:3576 doi: 10.1038/ncomms4576

Wystawa malarstwa Julii Łukasiak

16 listopada – 30 grudnia 2018

Polska Akademia Nauk Muzeum Ziemi w Warszawie

Dotyk śliskiej skały po deszczu, szorstka faktura granitu, sypkie piargi, ostre krawędzie lodowca…. W moich pracach chciałam odtworzyć fakturę gór, zaskakującą i inną za każdym razem, gdy chwytamy się kamienia w trakcie trudnej wędrówki czy też wspinaczki.

Cennino Cennini w “Il libro dell’arte” radził malarzom, którzy chcieli malować góry, by ustawili w pracowni kilka kamieni. Ja w poszukiwaniu różnych faktur udałam się do Doliny Bregaglia, położonej w kantonie Gryzonia w Szwajcarii.

Jednym z moich przewodników po malarstwie górskim był Wojciech Gerson (1831-1901). W trakcie wykonywania kopii dwóch tatrzańskich obrazów artysty (“Cmentarz w górach”, “Zwał skalisty w Dolinie Białej Wody w Tatrach”) odkryłam różnorodność efektów, które można uzyskać posługując się tak prostym narzędziem, jakim jest szpachelka malarska. Chciałam też sprawdzić, jak będzie wyglądać faktura skał, jeśli pozbawimy ją trójwymiarowości, sprowadzimy ją do samego znaku graficznego. Efektem moich prób jest cykl grafik wykonanych w technice akwatinty.

Góry pokazały mi też swoje mroczne oblicze: 23 sierpnia 2017 roku nastąpił duży obryw skalny z Piz Cengalo. Czarne chmury zawisły nad Bregaglia. Spływ gruzowo-błotny na trwałe zmienił krajobraz tej okolicy, pozbawił ludzi domów, zniszczył szlaki turystyczne. Nie mogłam już wrócić w miejsca, z których malowałam, zobaczyć raz jeszcze te same widoki. Okazało się, że nawet góry nie są wieczne. Patrzeć tak, jakby jutra miało nie być.

Julia Łukasiak

Julia Łukasiak – ur. w 1989 w Warszawie, absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom pt. „Miejsce po fotografii” w pracowni prof. Stanisława Baja, aneks z grafiki warsztatowej pt. „Erozja” w pracowni prof. Piotra Smolnickiego. Studiowała również na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki – dyplom pt. „Pejzaże tatrzańskie Wojciecha Gersona z lat 1885-1899. Technika i technologia warsztatu” (promotor:  prof. Jerzy Nowosielski).

Udział w wystawach: “Szkice do autoportretu”, wystawa indywidualna w klubokawiarni Kafka w Warszawie (2012); “TIDE”, wystawa zbiorowa  w Galerii Profile w Warszawie (2013); „Słowo”, wystawa w ramach Nocy Muzeów w Lutheraneum w Warszawie (2013);  „Szkice z Brukseli”, wystawa indywidualna w klubokawiarni Grawitacja w Warszawie (2013); „Dynamizm, Równowaga, Różnorodność”, wystawa zbiorowa w ramach Nocy Muzeów  w Lutheraneum w Warszawie (2014); „Miejsce po fotografii”, wystawa dyplomowa w Galerii 022 w Warszawie (2016); „Migracje zasadą zachowania równowagi”, wystawa zbiorowa  w Galerii Elektrownia, Czeladź (2018); „Sztuka ku chwale Boga”, wystawa kopii obrazów malarstwa europejskiego o tematyce sakralnej, Sanktuarium Św. Rodziny, Poświętne (2018).

Wystawa czynna w PAN Muzeum Ziemi w Warszawie, Al. Na Skarpie 27:

od poniedziałku do piątku: 9.00 – 16.00

w niedziele: 10.00 – 16.00 (wstęp wolny)

Ceny biletów: normalny – 8 zł, ulgowy – 4 zł

Szkoła podstawowa: klasy 4-8 oraz szkoły ponadpodstawowe

Lekcja poświęcona jest paleobiologii i analizie paleośrodowiska, które istniało na terenie Polski i Europy w okresie jurajskim. Zostaną przedstawione podstawowe zagadnienia paleoekologii i paleobiogeografii morza. Słuchacze dowiedzą się jak interpretować kopalne środowiska morskie i ich ekosystemy na podstawie analizy skał i skamieniałości w nich zawartych. Zaprezentowany zostanie przegląd najważniejszych polskich stanowisk paleontologicznych, w których występują unikatowe skamieniałości jurajskich zwierząt morskich.

Szczególny nacisk zostanie położony na omówienie:

♦  Historii geologicznej Polski i Europy w czasie późnej jury.

♦ Zespołów faun, które występowały w jurajskich ekosystemach na terenie Polski. Omówione zostaną: małże, amonity, skorupiaki, skrzypłocze, ryby kostnoszkieletowe, żółwie, krokodyle, ichtiozaury, plezjozaury, pliozaury, pterozaury, dinozaury i praptaki.

♦  Łańcucha pokarmowego późnojurajskiej Polski.

♦  Sytuacji paleobiogeograficznej, która istniała na terenie Europy 150 milionów lat temu.

Lekcja wbogacona będzie zdjęciami widowiskowych kopalni i kamieniołomów z Polski i Europy, w których wydobywane są skały górnojurajskie. Ciekawym aspektem zajęć będzie prezentacja skamieniałości zwierząt morskich, które zostały znalezione na terenie naszego kraju. Zajęcia stanowią interesujący wstęp do zagadnień związanych z geologią, paleobiologią i paleogeografią Polski sprzed 150 milionów lat.

Daniel Tyborowski

Szkoła podstawowa: klasy 4-8 oraz szkoły ponadpodstawowe

Lekcja poświęcona jest paleobiologii i ewolucji najważniejszych grup kręgowców morskich, których skamieniałe szczątki odnaleziono na terenie Polski. Słuchacze dowiedzą się jakie zespoły wielkich, morskich drapieżników dominowały w poszczególnych okresach geologicznych oraz jakie były najważniejsze przystosowania ryb i gadów morskich do życia w rozmaitych środowiskach prehistorycznej Polski. Zaprezentowane zostaną najważniejsze miejsca, w których występują skamieniałości wymarłych morskich kręgowców, przeanalizowana zostanie morfologia, budowa anatomiczna, tryb życia oraz pokrewieństwa ewolucyjne tych imponujących zwierząt.

Szczególny nacisk zostanie położony na:

♦  Ryby pancerne i mięśniopłetwe dewonu Gór Świętokrzyskich.

♦  Gady morskie (ichtiozaury, plezjozaury, żółwie i krokodyle) z jurajskich stanowisk obrzeżenia Gór Świętokrzyskich.

♦ Ssaki morskie oraz doskonale zachowane ryby kostnoszkieletowe kenozoicznych stanowisk (między innymi Karpat).

♦  Paleoekologię kręgowców morskich opartą na analizie ich zębów.

Zajęcia będą wzbogacone o zdjęcia naturalnej wielkości rekonstrukcji przyżyciowych kręgowców morskich, których kości odnaleziono na terenie Polski, jak również o oryginalne okazy kości mezozoicznych gadów morskich. W trakcie zajęć słuchacze dowiedzą się jak rozpoznawać najważniejsze grupy morskich kręgowców, jakie są ich najważniejsze cechy anatomiczne oraz jak poszczególne grupy tych zwierząt adaptowały się do warunków środowiska.

Daniel Tyborowski

Ślady krwi zachowane na marmurowej posadzce schodów w budynku dawnej „Willi Pniewskiego” przy Al. Na Skarpie 27, gdzie znajduje się obecnie siedziba PAN Muzeum Ziemi, są niezwykłym i jedynym w swoim rodzaju miejscem pamięci z okresu Powstania Warszawskiego w 1944 r.

Cytujemy fragment z książki Adama Borkiewicza „Powstanie Warszawskie 1944”:

“…….W południe nastąpiło natarcie oddziałów niemieckich z dwoma czołgami* spod Sejmu wzdłuż Alei Na Skarpie. Słaba placówka plutonu „Torpeda” umieszczona w domu arch. Pniewskiego pod nr 27 stawiała dzielny opór, uszkadzając jeden czołg pociskiem z „piata”, lecz wkrótce została otoczona. Nieprzyjaciel rozpoczął szturm, rzucając przez okna domu granaty ręczne.

Został ranny dowódca placówki sierż. Łata. Wzdłuż całej skarpy, częściowo zadrzewionej i w wąwozach wrzała walka. Niemcy atakowali również powstańców w domu Poselstwa Chińskiego przy ulicy Krętej nr 1 i placówkę na ulicy Pułkownika Nullo.

Dopiero ogień kompani kpt. Redy z gmachu YMCA przy ulicy Konopnickiej, rażąc skutecznie Niemców z boku, zmusił ich do odwrotu ze stratami. Walka ta trwała do zmierzchu. Wieczorem kilku pozostałych żołnierzy z „Torpedy” zluzował pluton por. Topora…..”.

*działo szturmowe StuG 40 Ausf.G

Więcej informacji o miejscach pamięci z okresu Powstania Warszawskiego w 1944 r. można znaleźć w Artykule portalu natemat.pl

Więcej informacji: HISTORIA BUDYNKÓW

PAN Muzeum Ziemi w Warszawie, Al. Na Skarpie 27

Godziny otwarcia:

od poniedziałku do piątku: 9.00 – 16.00

w niedziele: 10.00 – 16.00 (wstęp wolny)

Ceny biletów: normalny – 8 zł, ulgowy – 4 zł

Zainteresowania naukowe:

Gady morskie, w tym ichtiozaury i pliozaury

Paleobiologia kręgowców morskich

Izotopowe badania zębów i kości

Zakres działalności w Muzeum Ziemi:

Adiunkt muzealny

Praca badawcza: badania nad paleobiologią i adaptacjami wielkich kręgowców morskich (ichtiozaury, pliozaury, żółwie, krokodylomorfy, ryby kostnoszkieletowe) z górnej jury Polski w oparciu o materiały ze znanych i nowych stanowisk paleontologicznych, takich jak Kamieniołom Owadów-Brzezinki, Krzyżanowice pod Iłżą, Morawica.

Aktualnie realizowane tematy badań:

1) Morfologia funkcjonalna i biologia zmysłów ichtiozaurów i krokodylomorfów.

2) Paleobiogeografia zespołów gadów morskich w późnojurajskiej Europie.

3) Izotopowe i mikrostrukturalne nośniki informacji paleobiologicznych i paleośrodowiskowych w zębach kopalnych kręgowców.

Popularyzacja nauk geologicznych: prowadzenie wykładów, lekcji muzealnych i odczytów. Oprowadzanie wycieczek po wystawach Muzeum Ziemi. Konsultacja naukowa i udział koncepcyjny przy powstawaniu Geoparku Owadów-Brzezinki oraz Muzeum Paleontologicznego w Gminie Sławno, jako rezultat wykopalisk paleontologicznych w kamieniołomie Owadów-Brzezinki. Konsultacja naukowa wystaw i popularnonaukowych programów internetowych („Oceanarium Prehistoryczne” na PGE Narodowym; Kanał YouTube „NaukowoTV”). Prowadzenie kanałów popularnonaukowych YouTube „Fossil Record” i „Rozmowy Paleontologiczne”.

Ostatnie ważniejsze publikacje:

Szczygielski T., Tyborowski D. and Błażejowski B. 2018. A new pancryptodiran turtle from the Late Jurassic of Poland and palaeobiology of early marine turtles. Geological Journal 53 (3): 1215-1226.

Tyborowski D. 2017. Large predatory actinopterygian fishes from the Late Jurassic of Poland studied with X-ray microtomography. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie 283 (2): 161-172.

Tyborowski D. 2016. A new ophthalmosaurid ichthyosaur from the Late Jurassic of Owadów-Brzezinki Quarry, Poland. Acta Palaeontologica Polonica 61 (4): 791-803.