Lekcja poświęcona jest roślinności paleogenu i neogenu. Na tle warunków paleogeograficznych i klimatycznych przedstawiane są zmiany roślinności, jakie zachodziły podczas ostatnich 65 mln lat. Prezentowane w czasie zajęć liczne, wspaniale zachowane szczątki roślinne pozwalają zaobserwować przemiany roślinności – od niezwykle różnorodnej i bogatej w wiecznie zielone elementy po roślinność zubożałą, zbliżoną do współczesnej, zdominowaną przez drzewa i krzewy zrzucające liście.
Wśród skamieniałości znajdują się m.in.: szczątki palm z rodzajów Nypa, Sabal, Calamus (odciski liści, fragmenty kory, ciernie, owoce); szczątki roślin z egzotycznych rodzin, jak np. Symplocaceae, Lauraceae, Apocynaceae; odciski liści z rodzajów reprezentowanych obecnie w naszych lasach (m.in. dąb, klon, grab, wiąz, wierzba, buk), oraz w lasach strefy umiarkowanej ciepłej (parocja, brzostownica, platan, ambrowiec, sekwoja, cypryśnik).
Prezentowane okazy pochodzą głównie z klasycznych stanowisk z obszaru Polski (Osieczów nad Kwisą, kopalnia węgla brunatnego „Turów”, Sośnica, Dobrzyń nad Wisłą). Jako materiał ilustracyjny służą mapy paleogeograficzne, rekonstrukcje kopalnych zbiorowisk (m.in. lasu mieszanego, lasu łęgowego, cypryśnikowego lasu bagiennego, torfowiska krzewiastego), oraz arkusze zielnikowe i ilustracje współczesnych roślin spokrewnionych z kopalnymi gatunkami.
Lekcje są prowadzone od wiosny do późnej jesieni, ze względu na możliwość oglądania w ogrodzie Muzeum Ziemi żywych roślin, prezentowanych na lekcji w formie skamieniałości.