We wstępnej części lekcji omawiane są zagadnienia związane z zasiedlaniem lądów przez różne grupy pierwotnych roślin w późnym sylurze i dewonie. Dalsza część zajęć poświęcona jest karbonowi (360–300 milionów lat temu) – przełomowemu w dziejach Ziemi okresowi, w czasie którego, w warunkach bardzo ciepłego i wilgotnego klimatu, nastąpił niesłychanie bujny rozwój wielu grup roślin zarodnikowych.
Na tle warunków paleogeograficznych i klimatycznych przedstawiana jest różnorodność karbońskiej szaty roślinnej z uwzględnieniem podziału na prowincje fitogeograficzne. W czasie lekcji młodzież ma możliwość zapoznania się z bogactwem flory karbońskiej prowincji euramerykańskiej, do której należały obszary Polski. Na licznych przykładach skamieniałości przedstawiane są ważniejsze rośliny karbońskich lasów, m.in. drzewiaste widłakowe (Lepidodendron, Sigillaria), skrzypowe (Calamites, Sphenophyllum), paprocie zarodnikowe (m.in. Psaronius, liście typu Pecopteris, Sphenopteris), paprocie nasienne (Medullosa, liście typu Neuropteris, Alethopteris, Mariopteris i in.), kordaity. Jako materiał ilustracyjny służą graficzne rekonstrukcje poszczególnych rodzajów roślin. Lekcja pozwala odtworzyć zbiorowiska leśne, które dały początek wielkim pokładom węgla kamiennego.