Muzeum Ziemi

POLSKA AKADEMIA NAUK MUZEUM ZIEMI W WARSZAWIE

O epoce lodowcowej

Zmiany klimatu oraz towarzysząca im wymiana fauny i flory w plejstocenie

Zasięg lądolodów półkuli północnej w czasie maksimum zlodowacenia Wisły (ok. 21 tys. lat temu). Mapa nie obrazuje spadku poziomu światowego oceanu (o ok. 125 m). Ryc. Batchelor i wsp., 2019 (CC BY 4.0). Zmieniono.

Epoka lodowcowa to określenie używane w kulturze popularnej w dwojaki sposób. Czasem nazwą tą określa się całą epokę w dziejach Ziemi, która charakteryzowała się wyraźnymi cyklicznymi zmianami klimatu – od mroźnych zlodowaceń (glacjałów), po okresy ciepłe (interglacjały). Czasami, pojęcie epoki lodowcowej jest jednak stosowane tylko w stosunku do ostatniego okresu chłodnego, który w Polsce nazywa się zlodowaceniem Wisły lub zlodowaceniem północnopolskim. W niniejszym artykule odniesiemy się do obydwu tych wykładni. Będziemy chcieli Państwu wyjaśnić, jak przebiegały i czym były spowodowane zmiany klimatyczne całego plejstocenu – epoki, która rozpoczęła się 2,58 mln lat temu i formalnie zakończyła 11,7 tys. lat temu. W drugiej części artykułu skoncentrujemy się na ostatnim cyklu zmian klimatycznych (130-11,7 tys. lat temu). Przyjrzymy się dokładniej temu, jak zmieniał się klimat i środowisko przyrodnicze w tym przedziale czasu.

Czytaj więcej… O epoce lodowcowej

dr Michał Loba